Camların ardında biriken toz taneleri
Yaşanmışlık hissi veren
Gri duvalara eşdeğer.
Altında turuncu plaklar gizli gri renkler…
Milyon yıllık bir pardesü giymiş boyacılar,
Giyilebilir.
Sarısına siyah, alına mor
Karışabilir…
Geçmiş sözlerin, lügatların,
Abc’si silinmiş alfabelerin,
Hatta yalan ardı saklı kirliliklerin
Önemi yoktur, atılabilir.
Sandıklarda kokar en taze anılar
İçlerinde sonsuz heves,
Sonsuz düş kırıklığı…
Zıt düşünceye gebe ömür,
Birinde çağlayan hayat
Diğerinde inci göz yaşı…
Ve umulur, unutulur da.
Sandıklar bir evden diğerine geçer.
Akıl kalır gri boyalarda.
Turuncular aniden gün ışığına çıkar.
Bu alelade bir bekleyiş değil,
Bir çocuktan bin heves eder.
Ansız tablolar barınır
Alacalı kalbimin hizalarında.
Denk düşer iki el,
Duyulabilir en derin nidalarda.
Milyon yıllık pardesüler,
Kokusu kaçmayan gül suları
Elleri nazik kına merasimleri…
Özlenebilir…
Modası geçmez türküler çalar
Hoş sokakların birinde.
Ansız davulcular belirir ya
Belirebilir…
Bir büyük menekşeyi andırır gözler.
Afrika menekşeleri de dahildir.
Edilebilir…
gri renklerden bahsediyor olsanız da şiir canlı renklerle boyanır. 🙂
BeğenLiked by 1 kişi
Bu şiir insanın içindeki grilere ışık tutmalı, içimizde atmak isteyip atamadığımız, saklasak da beceremediğimiz her şey adına…
BeğenLiked by 2 people
Beautiful poetry.
BeğenLiked by 1 kişi
Thank you very much 🌹
BeğenLiked by 1 kişi
Şiiri okuduğum zaman aklıma eskiden bakkallarda rengarenk satılan sakızlar geldi. Ne kadar isterdik onlardan almayı… Şimdi neden bu kadar değerli gelmiyorlar? @ebrucahisler
BeğenBeğen