Neye Sahipsin?

Yıllar sonra yaşlanmış bedenine bakıp anımsarsın geçmişi. Mutluluklar, hüzünler birikmiştir heybende. Gençliğin hoyrat yanı kalmıştır kalbinin bir köşesinde. Lakin olgun bir meyve gibi dalından koparılmayı beklersin.

Ey insan!

Her ne olursan, neye inanırsan, ne düşünürsen düşün. Bu hiç önemli değil. Bir bedende kalbine sahip çıkabilmektir mühim olan. Uykuya temiz bir vicdanla dalabilmektir.

Kimde ne kadar tebessüm ettirebildin bu zamana dek? Hangi yanlışa dur dedin de yalnız kaldın? Hangi haksızlığa bağrışınla sesin kısıldı ey insan?

Bu dünyaya gelme amacın hiçbir zaman anlamsız değil. Ve Tanrının istediği, ellerini ondan çekmemen. Sesini yalnızca haksızlığa ve hürriyete çıkarman… İnsanca kalabilmek için dünyayı paylaşabilmen… Senden istenilen yalnızca bu!

Elbette gençlik arzusu, kimi zaman gerçek olanı göstermeye yetmez. Yaş aldıkça yıllara meydan okuyan beyinler anlar zamanın yenikliğini. Ve o an yaşlı bedenler geçmişin ne de çabuk geçtiğini düşünür. Oysa geçmiş hiç geçmez, geçen yalnız zamandır.

Kimsenin kimseden üstünlüğü de yoktur. Dünyada anlam arayanlarsa üstünlüğün yücesidir. Yalnız bunu söyleyebilirim. Hiçbir hayvan diğerini kıskanmaz, böbürlenmez ben daha güzelim diye. Oysa insan kindardır, bencildir… Bir hayvan kadar olamıyoruz belki de 🙂

Alt ve üst sınıf ayrımı yapar kimi. Bu kişiler paranın kölesi olmuş korkaklardır. Bu dünyada parası olandan korkmayın sakın. Korkacağınız kişi parasızlığa alışmış olanlardır. Onlar ki her zorluğu görüp üstesinden gelenlerdir. Yine dimdik karşınıza çıkacak olanlar onlardır. Oysa zenginliği ile dünyaya hükümdar olduğunu sananlar, yoklukla sınandıkları vakit aciz bir kula dönüşür. İşte ondan korkmanıza gerek yoktur.

Bu ayrımı düşünen aciz varlıklar, yaşamın anlamını bir türlü bulamaz. Oysa anlam aramak yokluktan gelir. Varlık, eninde sonunda unutturur yaşam gayesini. Öyle bir hayale dalarsın ki hiçbir varoluş sancısı uğramaz bedenine. Eğer biraz olsun sancın varsa sen yüce birisin demektir insan. Yüceliğine sahip, merhametine destek çık… Unutma, insan olmak çok şeye sahip olmak değil, benliğine sahip çıkmakla ilgilidir.

Not: sizlere çok severek okuduğum “Viktor E. FRANKL ‘ın İnsanın Anlam Arayışı” kitabını öneriyorum. Sevgiyle kalın 🙂

Reklam