Modern Çağın Yüzyıllık Yalnızlığı

⏳Toplum tarihine baktığımızda; kırsal kesimlerde boy gösteren işsizlik, ekonomik, sağlık sorunları gibi faktörler köyün itici sebeplerini oluşturmuştur. Bunun aksine, ulaşım, eğitim, sağlık ve en önemlisi istihdam (iş) olanaklarının gelişmiş olması ise kenti çekici hale getirmiştir. Zamanla kırsal alanların nüfusu şehirlere kaymıştır. Şehrin artan nüfusu ile; alt yapı çalışmalarının yetersizliği ve getto denilen gecekondu mahalleleri ortaya çıkmıştır. Bugün hala İstanbul’da bu durumun örneklerini görmek mümkündür.

Gettolar

⏳ Şehrin insanı tektipleştiren, koca koca binaların sıralandığı yapısı, köyden kente göç edenleri uyum sürecine zorlasa da birçok aile köye geri dönemeyeceklerini bildiğinden, kente alışmak zorunda kalmıştır. Köylülerin tarlalarda yetiştirmek üzere çok çocuğa sahip olması köy gerçeğini oluşturmaktadır. Şehrin yalnızlığıyla tanışmış toplumlarda, hem kadının hem de erkeğin iş hayatına atılmasıyla çocuk sayısında da azalmalar görülmüştür. Bu sayede modern(çekirdek) aile dediğimiz aile modeli ortaya çıkmıştır. Aile fertlerinin azalmasıyla konut tipleri 1+1 şekline indirgenmiştir.

⏳Köylerde görülen geleneksel (geniş) aile modelinde büyük anneanne/babaanne ve dedeler, torunlar, evlatlar hep bir arada yaşarken, modern aile yapısıyla bu kalabalıklar sona ermiştir. Bu aşamada da huzurevleri ve kreşler yerlerini almıştır. Ne yazık ki toplumlar gelişip büyürken, çocuklar dede masallarından mahrum kalmış, tozlu binalar ardında oyunsuz yaşama hapsolmuşlardır. Teknoloji hayatımızın her alanını sarmışken, muhabbetler azalmış, komşuluklar ölmüş, anlayışlar yok olmuştur.

⏳İnsanımızın teknolojiyle yeni yeni tanıştığı yıllarda, köye gelen ilk televizyona sahip evde bütün köy toplanırmış. Giriş olarak ev hanesine meyve, çerez vb. ikramlar sunulurmuş. O zamanların neşesi, siyah beyaz kovboy filmleri, Türkan Şoraylar, Tarık Akanlar şimdi nerede…

⏳ Modern yüzyılın hastalığı, yalnızlık ve buhran, insanların birbirlerini soyutlamasıyla ortaya çıkmıştır. Her şeyin anında mümkün olduğu, ilişkilerin bile çaba harcanmadan yaşandığı, tek tıkla, bir mesajla ulaşabilme kolaylığı olan bayağı yaşantılar mevcutlaşmıştır.

Sıcak bir hayat

⏳Ben şimdi kalkıp çeşme başında bakışalım, mektup yazalım da demiyorum. Ben şimdi anlaşılmayı, anlamayı diliyorum. Binaların ardında tozlanmayalım, bir şiir okuyalım, bir kedi okşayalım, bir tatlı sohbet edelim diyorum. Sevmenin kolayına kaçmadan sevelim, bazen sadece bakalım diyorum. Anlamlı bakışlarla… Hem ne diyor Cem Mumcu “Yanında susabileceğin biriyle konuşmak ne güzeldir”. Sustuklarımızla konuşma vakti geldi de geçiyor. Çocukluk sevinçleri hala bize uzak değil, eskide kalan ne varsa heyecan gibi, toprak gibi, kahkahalar gibi, işte onları yeniden yaşatma vakti… Sevgiyle kalın efendim, en önemlisi bayağılaşmadan, anlamca, taptaze kalın…

3 Comments

  1. Ben Kastamonuda bir köyde 1940 yılında domuşum ve 1955 de ayrıldım. O dönemler her aile kendine yater durumdaydı. Şimdi seyrek de olsa gittiğimde hiç çalışan ve üreten olmadığını görüyor, sorduğumda “çocuklar para yolluyor bizde onunla geçinip gün dolduruyoruz ne yapalım” diyorlar. Sanırım modern çağın acı gerçekleri bunlar. Bence bu durum ülke yönetimin işne de geliyor.

    Liked by 1 kişi

    1. Haklısınız, şehir hayatı insanı yalnızlığa ve depresyona sürüklüyor. Yapılan araştırmaya göre köyde yaşayan insanlar vakitlerini geçirecek şeyler bulduğu için akıl olarak şehirdekilere göre daha sağlıklıymış

      Beğen

Yorum bırakın

Modern Çağın Yüzyıllık Yalnızlığı

⏳Toplum tarihine baktığımızda; kırsal kesimlerde boy gösteren işsizlik, ekonomik, sağlık sorunları gibi faktörler köyün itici sebeplerini oluşturmuştur. Bunun aksine, ulaşım, eğitim, sağlık ve en önemlisi istihdam (iş) olanaklarının gelişmiş olması ise kenti çekici hale getirmiştir. Zamanla kırsal alanların nüfusu şehirlere kaymıştır. Şehrin artan nüfusu ile; alt yapı çalışmalarının yetersizliği ve getto denilen gecekondu mahalleleri ortaya çıkmıştır. Bugün hala İstanbul’da bu durumun örneklerini görmek mümkündür.

Gettolar

⏳ Şehrin insanı tektipleştiren, koca koca binaların sıralandığı yapısı, köyden kente göç edenleri uyum sürecine zorlasa da birçok aile köye geri dönemeyeceklerini bildiğinden, kente alışmak zorunda kalmıştır. Köylülerin tarlalarda yetiştirmek üzere çok çocuğa sahip olması köy gerçeğini oluşturmaktadır. Şehrin yalnızlığıyla tanışmış toplumlarda, hem kadının hem de erkeğin iş hayatına atılmasıyla çocuk sayısında da azalmalar görülmüştür. Bu sayede modern(çekirdek) aile dediğimiz aile modeli ortaya çıkmıştır. Aile fertlerinin azalmasıyla konut tipleri 1+1 şekline indirgenmiştir.

⏳Köylerde görülen geleneksel (geniş) aile modelinde büyük anneanne/babaanne ve dedeler, torunlar, evlatlar hep bir arada yaşarken, modern aile yapısıyla bu kalabalıklar sona ermiştir. Bu aşamada da huzurevleri ve kreşler yerlerini almıştır. Ne yazık ki toplumlar gelişip büyürken, çocuklar dede masallarından mahrum kalmış, tozlu binalar ardında oyunsuz yaşama hapsolmuşlardır. Teknoloji hayatımızın her alanını sarmışken, muhabbetler azalmış, komşuluklar ölmüş, anlayışlar yok olmuştur.

⏳İnsanımızın teknolojiyle yeni yeni tanıştığı yıllarda, köye gelen ilk televizyona sahip evde bütün köy toplanırmış. Giriş olarak ev hanesine meyve, çerez vb. ikramlar sunulurmuş. O zamanların neşesi, siyah beyaz kovboy filmleri, Türkan Şoraylar, Tarık Akanlar şimdi nerede…

⏳ Modern yüzyılın hastalığı, yalnızlık ve buhran, insanların birbirlerini soyutlamasıyla ortaya çıkmıştır. Her şeyin anında mümkün olduğu, ilişkilerin bile çaba harcanmadan yaşandığı, tek tıkla, bir mesajla ulaşabilme kolaylığı olan bayağı yaşantılar mevcutlaşmıştır.

Sıcak bir hayat

⏳Ben şimdi kalkıp çeşme başında bakışalım, mektup yazalım da demiyorum. Ben şimdi anlaşılmayı, anlamayı diliyorum. Binaların ardında tozlanmayalım, bir şiir okuyalım, bir kedi okşayalım, bir tatlı sohbet edelim diyorum. Sevmenin kolayına kaçmadan sevelim, bazen sadece bakalım diyorum. Anlamlı bakışlarla… Hem ne diyor Cem Mumcu “Yanında susabileceğin biriyle konuşmak ne güzeldir”. Sustuklarımızla konuşma vakti geldi de geçiyor. Çocukluk sevinçleri hala bize uzak değil, eskide kalan ne varsa heyecan gibi, toprak gibi, kahkahalar gibi, işte onları yeniden yaşatma vakti… Sevgiyle kalın efendim, en önemlisi bayağılaşmadan, anlamca, taptaze kalın…

3 Comments

  1. Ben Kastamonuda bir köyde 1940 yılında domuşum ve 1955 de ayrıldım. O dönemler her aile kendine yater durumdaydı. Şimdi seyrek de olsa gittiğimde hiç çalışan ve üreten olmadığını görüyor, sorduğumda “çocuklar para yolluyor bizde onunla geçinip gün dolduruyoruz ne yapalım” diyorlar. Sanırım modern çağın acı gerçekleri bunlar. Bence bu durum ülke yönetimin işne de geliyor.

    Liked by 1 kişi

    1. Haklısınız, şehir hayatı insanı yalnızlığa ve depresyona sürüklüyor. Yapılan araştırmaya göre köyde yaşayan insanlar vakitlerini geçirecek şeyler bulduğu için akıl olarak şehirdekilere göre daha sağlıklıymış

      Beğen

Yorum bırakın